|
Próchnica
 Próchnica
– choroba odwapnionych (zmineralizowanych) tkanek zęba
spowodowana działaniem na powierzchnię zęba kwasów,
wytwarzanych przez bakterie. Rozwijając się w nazębnej
płytce bakteryjnej przekształcają ją w kamień nazębny. Tam
też dochodzi do fermentacji węglowodanów (cukrów), które
oddziaływując na tkankę zęba prowadzą do jego odwapnienia.
Próchnica butelkowa („nursing-bottle-syndrom”)
jest spowodowana przedłużonym karmieniem butelką. Prowadzi
do zniszczenia koron zębów. Charakteryzuje się gwałtownym
przebiegiem. Obejmuje ok. 3 – 5% populacji.
Rada: karmienie łyżeczką rozpoczynamy
od 9 miesiąca życia dziecka.
Próchnica okrężna
(ondontoklazja, ameloza, melanodoncja) występuje w
okolicy szyjek zębowych. W wyniku działania bakterii
beztlenowych zęby zostają opasane próchnicą na linii
dziąsła, tworząc kikut zęba pokryty miękką zębiną
próchnicową. Może dojść do odłamania całej korony zęba na
wysokości brzegu dziąsła. Ząb obumiera – dochodzi do
zgorzelinowego rozpadu miazgi, stanów zapalnych dziąseł i
błony śluzowej jamy ustnej.
STADIA PRÓCHNICY
Próchnica powierzchniowa
– w początkowym stadium próchnicy, w wyniku działania kwasów
dochodzi do zmniejszenia przezroczystości, zmętnienia
szkliwa - zjawisko to nazywamy białą plamą próchnicową. Z
upływem czasu szkliwo zęba staje się porowate, a proces
mineralizacji zaczyna obejmować całą grubość szkliwa,
sięgając do zębiny. Etap ten ujawnia najpierw ubytek w
szkliwie.
Następnie zmiany
próchnicowe zaczynają postępować wgłąb zębiny. Pod wpływem
pokarmu zębina ulega przebarwieniu na kolor brązowy lub
czarny. Taki obraz kliniczny nazywany próchnicą średnią.
Nieleczona przechodzi w
próchnicę głęboką charakteryzującą się rozległym
i głębokim ubytkiem. Proces destrukcji obejmuje koronę zęba,
aż do unerwionej miazgi zębowej – pojawia się ból –
następuje obumieranie nerwów i całego zęba. Dochodzi do
zapaleń i zgorzeli miazgi, powikłań w postaci stanów
zapalnych ozębnej, ropni zębopochodnych i przetok ropnych na
dziąśle. Niekiedy może dojść również do uszkodzeń zawiązków
zębów stałych oraz zapaleń kości szczęk.
Płytka nazębna w połączeniu z cukrem wytwarza kwasy, które
niszczą szkliwo i powodują próchnicę.
Jeśli szkliwo zostało uszkodzone, ubytek w zębinie następuje
bardzo szybko.
Jeżeli ubytek dochodzi do miazgi pojawia się ból i następuje
obumieranie nerwów i całego zęba. |
